“Ik weet nog goed dat ik ongeveer 11 was en thuis kwam uit school. Daar zaten 2 meisjes, een tweeling, met hele grot bossen krullend haar heel stil voor de tv. Crisisopvang. Ze waren meteen uit huis bij ons geplaatst. M’n moeder wist toen nog niet precies waarom, ‘iets met verwaarlozing’. Met hun komst vulde ons huis zich met nieuwe geuren, gesprekken, taal en voor ons onbekend voedsel (zoals gecondenseerde melk). Ze waren zo verschillend van ons opgegroeid, ze wisten niet dat melk uit een koe kwam of eieren uit een kip (?!). Vol afgrijzen keken ze ons aan en schaterde het beide uit. Een van de tweeling heeft jaren lang geen ei gegeten…
Die eerste dag ging ik na hun in bad, in de badkuip lagen allemaal kleine krulhaartjes in plaats van de lange lichte haren die ik gewend was. Ik vond het wonderlijk als ze wegspoelde. Ik was altijd zo jaloers op hun mooie krulhaar. Maar zij juist op het mijne…”
Illustratie uit Pleegzorg STORIES – Van dit verhaal is ook een fragment geanimeerd voor Pleegzorg Nederland.
Dit is het verhaal dat ik opschreef tijdens een storytelling workshop met Global Storytellers door Barbara van den Boogaard. Ik beschrijf het moment dat wij in ons gezin een totaal nieuwe wereld omarmde waarin ik zag dat je er niet altijd maar vanuit kunt gaan dat iedereen alles begrijpt of weet. Iedereen groeit op in een totaal andere situatie. We nemen daar dingen uit mee en stoppen die in onze rugzak. En met deze rugzak op gaan we de wereld in en maken we contact met elkaar. Is niet gek dat dit niet altijd soepel verloopt toch?
Want hoe leef je samen met elkaar als je elkaars taal niet goed begrijpt?
Als je niet goed begrijpt waarom iemand op een bepaalde manier reageert?
Of als iemand snel boos wordt of zelfs om zich heen gaat slaan?
Oordelen zijn snel gemaakt. Er is snel terug gevuurd met boosheid.
Hoe vertaald dit zich naar de maatschappij waar wij in leven? Wat we zien van elkaar als we elkaar ontmoeten? Alleen hoe we eruit zien, misschien wat we zeggen, een bepaalde indruk die we maken. Een energie die je kunt voelen. Maar al deze dingen zijn ook nog eens onderhevig aan de interpretatie van de rugzak die jijzelf bij je draagt. En wat kan storytelling hieraan bijdragen?
Een kleurrijk gezin
Begrijp me niet verkeerd, ik heb het opgroeien in een gezin met zoveel verschillen ook vaak niet als heel prachtig ervaren. Want dat was het niet altijd. Er was ook veel onbegrip en woede. Als opstandige puber heb ik me vaak afgevraagd wat ik hier in vredesnaam uit te leren had. Wat ik ervan meekregen heb, als ik nu terug kijk, is dat het fijn is om vragen te stellen en me te verdiepen in ‘de ander’. De ander die zo anders lijkt dan ik. In plaats van af te gaan op mijn eigen oordelen en hokjes. Dat mild zijn helpt en dat het fijn is om ervoor te zorgen dat de communicatie open is. En als aller belangrijkste: Dat ik er nooit vanuit kan gaan dat iemand hetzelfde weet of begrijpt als ik.
Meer weten over de workshop Storytelling voor bedrijven? Ga naar Global Storytellers.
Hi, tof dat je op mijn blog uitkomen bent!
Hier kun je lezen over visuele communicatie en alles wat daarmee te maken heeft. Mijn naam is Sivan Ravivo en ik help missie gedreven ondernemers en projectleiders die worstelen om hun onderwerp op een duidelijke manier te communiceren.
Een heldere visuele boodschap brengt jouw missie tot leven, raakt je doelgroep, inspireert en zet aan tot actie.
Lees verder op de home pagina om te ontdekken hoe we dit voor jou kunnen realiseren.
Studio Ravivo | Visuele verhalen & Data illustratie. Voor een heldere visuele boodschap.
Breda
Tel: 06-50833260